...unha vaca leiteira...
...unha tremenda de transexual e unha india...
...de bandeira da nosa Galiza...
...de palestinos reivindicativos...
...de músicos...
...de Marilyn Manson...
...de fermosa rapaza dos anos vinte mirando para dúas visitantes cósmicas...
...de bonita xitaniña...
...e de líder de grupo pop da nova movida británica...
Pero o que o botei de menos foi ver ese típico disfraz, ese ao que sempre había que recurrir cando non había outra cousa...ese mono azul cunha careta dun monstruo ( tanto podían ser do monstruo de Palomares coma de calquera outro ). Por iso dicía ao principio que se están perdendo as tradicións.
Aínda que manteño a esperanza de velo no que queda de entroido.
1 comentario:
o xis é moito....neipini???
Publicar un comentario