PROHIBIDO O ABURRIMENTO

A verdade é que os zoolóxicos que hai polo mundo adiante son ben raros. Agora os responsables dun que se chama Zoolóxico de Krefeld, cerca da cidade alemana de Colonia, notaron que os seus animais, en concreto os chimpancés, tiñan problemas de saúde. E tamén comportamentos agresivos e de mala ostia....
Pois deberon ter unha reunión ( esta xente sempre ten reunións )e debaterían cales serían os motivos desa mala saúde e agresividade e cales serían os remedios para arreglar tal situación.
Xa sei que estades pensando. Pois non.
Chegaron á conclusión de que estaban así porque se aburrían. Morrían de aburrimento.
Pois nada. Colleron e decidiron contratar unha paiasa para alegrarlles a vida . E os chimpancés, dende que Christina ( así se chama a paiasa ) os fai rir e os divirte coas súas paisadas, milloraron tanto que xa non teñen os arrebatos agresivos,senón todo o contrario. Supoño eu que ata xa empezan eles a contar chistes e todo.
O problema virá cando esta xente dos zoos noten tamén cando os leóns, ou os cocodrilos ou outros animáis morran de aburrimento.
¿ Tamén contratarán os servizos dunha paiasa para curalos ?
E nese caso, ¿ aceptará a paiasa Christina meterse na xaula dos leóns, por exemplo, para facelos rir ?
E supoñendo que acepte, ¿ viralles a risa aos leóns ?
E supoñendo que se rían ¿ reiranse antes o despois de papar a Christina ?
Eu vou estar atento e esperar acontecementos...

AMOR E PAZ E MESMO SOL PARA TODOS

ESE BATE É MEU

A industria do cine ianqui ten o costume de desvirtuar, falsear, terxiversar e facer da historia o que a eles máis lles apetece. Un deses casos e esa escena mítica da película " O resplandor " na que Nicholson , ao que se lle foi totalmente xa a pinza, persegue a súa muller no hotel.
Por fin, gracias a uns carballeses, temos a oportunidade de saber realmente o que pasou e de ter o diálogo exacto entre estas dúas persoaxes.
Este é o video real e non a paranoia holliwoodiense que sempre fan o que lles da a gana.

CANCIÓN DE AMOR

Sempre que estou a soas contigo
fasme sentir que estou na casa de novo
sempre que estou a soas contigo
fasme sentir unha persoa completa de novo.

Sempre que estou a soas contigo
fasme sentir xoven de novo
sempre que estou a soas contigo
fasme sentir divertido de novo.

Por moi lonxe que esté sempre te amarei
por moito que viva sempre te amarei
diga o que diga sempre te amarei
sempre te amarei.

Sempre que estou a soas contigo
fasme sentir libre de novo
sempre que estou a soas contigo
fasme sentir inocente de novo.

Por moi lonxe que esté sempre te amarei
por moito que viva sempre te amarei
diga o que diga sempre te amarei
sempre te amarei.

Robert Smith dedicoulla a súa muller, Mary, da que sempre estivo namorado.
Eu dedicocha a ti.

DE QUE COR É O CABALO BRANCO...

Hai un zoolóxico alá pola China que se chama Xardín Zoolóxico Shenyang. E alí teñen moitos animais ( por iso é un zoolóxico ) aparte dos donos ou responsables. Entre tantos animais tamén teñen un cabalo de cor branca. Pero, oh desgracia, non teñen cebra. E como en todo-los lados sempre hai un listillo, na China, que son mogollón, non ían ser menos. E como querían ter unha cebra só se lles ocurre coller un bote de pintura negra e pintar o cabalo cas raias pertinentes. O cabalo , que ata ese momento vivía tranquilamente, en paz e tranquilidade, de repente converteuse na estrela e atracción do zoo. Eu non sei si a xentiña que vai por alí son tan listillos ou son tontos de todo, pero contan as crónicas que para eles é unha cebra. Ata tal punto que flipan tanto que pagan cinco euriños por quitar unha foto coa cebra ( perdón co cabalo ).
E a todo isto, ao cabalo estou seguro que nin lle consultaron si quería ser unha cebra ou quería seguir sendo un equino.
Eu tamén teño unha idea. Ao chino listillo e amarelo que se lle ocorreu tal cousa, eu preguntaríalle si me deixaba pintalo de verde , xa que tampouco hai marcianos no zoo. ( Recordemos que os chinos son amarelos e os marcianos verdes ). Despois de pintalo , encérrabao nunha xaula e aos turistas que quixeran quitar unha foto co marciano ( perdón ,co chino ) cobrarlle dez euriños, cinco para o cabalo e cinco para min. Como é tan listillo igual ata acepta.
E que dende logo. Dende logo...........
Que culpa terá o cabaliño da estupidez humana....!!!!!!!!!

E VEÑA ROUBAR

Como se nota a proximidade das eleccións. Canto se parecen aos Mundiais de fútbol. Celébranse cada catro anos e todo dios quere sair na foto. Os políticos fan igual que os futbolistas: falan e falan e non din nada. Polo menos nada que teña un mínimo interés. Pero é gracioso ver como perden o cú por conseguir estar ahí. No poder. Ainda ke sexa de concellal no axuntamento maís pequeno entre os pequenos. Claro, penso eu, debe ser que hasta no máis pequeno aínda quedarán cousas por roubar. Fanme gracia cando debaten ou dan mitins deses ( por certo, noS mitins non sei para que poñen esa xente detrás coas bandeiriñas do partido en cuestión axitándoas enfervorecida , ¿estarán ameazadas ou daranlle un bocadillo de chorizo, e nunca millor dito, para porse alí ? .E que senón non me explico, ainda que eso sí...dame a risa )bueno ao que iba...sempre din o mal que o fixeron os outros e o ben que o van facer eles. Hipócritas, mentirosos, falsos, listillos ( pensan que os demáis somos tontos ), soio lles importa meterse nos axuntamentos para o interés persoal. Para medrar eles e a súa familia ( hasta penso que a súa familia tamén lles importa un güevo ), para beneficiar as súas empresas ou dos amigos. Estamos vendo tódo-los días a estes corruptos como se rin de nos. Din que lles costa traballo chegar a fin de mes. Pero mira ke teñen cara. O que me extraña e que non reaccionemos. Témos asumido que ten que haber ladróns e delincuentes nos cárceres e non axuntamentos. Pois temos que cambiar esto. Xa está ben. Non teñen vergoña ningunha. Con ese sorriso cínico cando prometen e prometen....Toda a puta vida currando par a xentuza coma vós...dades noxo e sodes a escoria da sociedade...
Por certo, fun mercar a uns grandes almacéns unha tixeiras e dixéronme que estaban esgotadas...claro con tantas inauguracións que hai estos días de estradas, museos, edificios que lo flipas, pabillóns, paseos fluviales e demáis vainas normal que se esgotaran....cada politiquillo destes leva unhas no bolsillo da camisa para cortar cintas desas e sair na foto...e o esbirro del levará unhas cuantas de reposto por si acaso...E que por inaugurar ata inauguran cousas que nin empezaron a facer.
Dades pena. Sodes patéticos. E o que é peor: vos da igual. O caso é ter poder e vivir a conta dos demáis.
Como sería o mundo sen esta lacra da humanidade? Habría tanta fame ? Habría tantos nenos e nenas explotados? Habría tantas guerras ? Habría tanto terrorismo ? Habría tanta desigualdade ? Habría tanto riesgo de que revente este planeta ? Habría tanta miseria e tanta destrucción ?
A miña resposta é que todo iría moito millor sen eles. Moito millor.

AMOR E PAZ E MESMO SOL PARA TODOS ( MENOS PARA ELES ).

CHARLOTTE ÁS VECES

Todas as facianas todas as voces confúndense
convértense nunha faciana convértense nunha voz
prepárate para ir á cama a luz parece brilante
e resplandece sobre brancas paredes
todos os sons de Charlotte ás veces
na noite con Charlotte ás veces
noite tras noite está soia tendida na cama
os seus ollos tan abertos na escuridade
as rúas parecían tan raras parecían tan lonxanas
pero Charlotte non chorou
a xente parecía estar tan preto
xogando a xogos inexpresivos
a xente parecía estar tan preto
outros nomes
ás veces soño onde todos os demáis bailan
ás veces soño
Charlotte ás veces
o trance inexpresivo
ás veces soño tantos nomes distintos
ás veces soño os sons siguen sendo iguais
ás veces soño ela espera abrir os seus ollos velados
sobre un mundo diferente
ven a min princesa asustada
Charlotte ás veces por ese camiño escuro
( ver como o sol se pon unha vez máis )
as bágoas rodaban pola súa faciana
ela choraba e choraba por unha nena
que morrera tantos anos antes...
ás veces soño onde todos os demáis bailan
Charlotte ás veces
ás veces soño os sons siguen sendo iguais
ás veces soño tantos nomes distintos
ás veces soño ás veces soño
Charlotte ás veces chorando por sí mesma
Charlotte ás veces soña unha parede que a rodea
pero é sempre con amor
con tanto amor parece
calquera outra cousa de Charlotte ás veces
tan lonxe nunha caixa de cristal e fermosa
Charlotte ás veces.

OS VENRES EU TAMÉN

Non me importa si o luns é azul
si o martes é gris e o mércores tamén
xoves non me preocupo de ti
é venres , estou namorado.
Luns,podes facerte a unha veira
martes, mércores rómpenme o corazón
xoves non debería empezar
é venres, estou namorado.

O sábado espera
e o domingo sempre ven tarde
pero o venres nunca dubida...

Non me importa si o luns volve
martes, mércores atacan o corazón
o xoves nunca mira atrás
é venres, estou namorado.

Luns, podes soster túa cabeza
martes, mércores estou na cama
xoves observo as paredes no seu lugar
é venres, estou namorado.

O sábado espera
e o domingo sempre ven tarde
pero o venres nunca dubida...

Vestido ante os teus ollos
é unha maravillosa sorpresa
ver os teus zapatos e o teu espíritu ascender
afora dende o teu ceño
e soio sorrindo co son
e tan impecable como agudo
xirando e xirando ao redor
sempre leva un gran tempo
é tal como unha fermosa vista
verte no medio da noite
non podes nunca conseguir abondo
abondo destas cousas
é venres
e estou namorado.

UN ERRO TENO CALQUERA

Xente
que non significa nada para ti
móvense a través de ti
igual que a túa respiración
pero ás veces aínda penso en ti
i eu soio quería
soio quería que soubeses...
meu vello amigo...
xúroche que nunca busquei por isto
nunca busquei.
Non me mires así dese xeito
foi un erro honesto
non me mires así dese xeito
foi un erro honesto.
Un erro honesto.

Ás veces
olvídome que ainda estou desperto
fodina e digo estas cousas en voz alta.
Meu vello amigo...
xúroche que nunca busquei por isto
nunca busquei.

Non me mires así dese xeito
foi un erro honesto.
Non me mires asi dese xeito
foi un erro honesto.
Un erro honesto.

Non me mires así dese xeito
foi un erro honesto.
Non me mires asi dese xeito
foi un erro honesto.
Un erro honesto.