jueves, agosto 02, 2007

BÓTALLE A CULPA Á SORTE



Eu converso moito conmigo mesmo
e lle dou a espalda á minha fé
é como o cristal
cando nós rompemos
gustaríame que ninguén estivera no meu lugar.

I eu vin que ti non precisas das súas escenas
cando o corte é profundo
eu estou perdido no sono.

Eu non podo quedar neste lugar
eu non podo soportar cando a habitación xira
sobre o meu destiño ti non das garantías
non hai promesa que eu poida cumprir.

Eu non aguanto
non consigo ver o meu camiño
eu síntome cego sobre meus pés
non aguanto moito tempo
estou errado ?.

Adeus, bótalle a culpa á sorte

Estou tan canso do meu temperamento
e o sono chega con un coitelo, un tenedor e unha cuchara
ti estás tan pálido no teu rostro
deixas a vida entrar no teu camiño.

I eu vin que ti non precisas das súas escenas
cando o corte é profundo
eu estou perdido no sono
estou errado ?

Adeus, bótalle a culpa á sorte.


AMOR E PAZ E MESMO SOL PARA TODOS

No hay comentarios: