Si eu che contara as cousas que facía antes
diríache como acostumbraba a ser
ti aceptarías a alguén coma min
si ti coñeceras a miña historia palabra a palabra
terías toda a miña historia
ti aceptarías a alguén coma min.
Falando soios ti máis eu
falando soios ti máis eu
Suscribirse a:
Enviar comentarios (Atom)
2 comentarios:
A verdade é que acertaches poñendo isto último para que o comentario prometido sexa positivo. Encántame esta canción, como imaxino que á maioría da xente, tampouco é que eu sexa nada orixinal. Como sei que quedamos en que daría a miña opinión, vou dicir que me gusta bastante o teu blog; aínda que quizais lle deberías de dar máis vidiña. Tamén vexo que ultimamente estás a utilizalo moito máis. A historia dos justicieros é moi simpática, a verdade. Ó mellor deberías ter incluído a aventura do martes, non cres? Había de quedar simpática, un parrafiño ou así nun capítulo. Pero ha de haber máis, que xa Planetita, como ti lle chamas, anda a esconder bonecos para ter disculpas... E nada máis, que máis que un comentario parece que estou a escribirlle a carta ós reis, e xa pasou a hora. Vémonos mañán, que isto dos martes en Compostela comeza a convertirse en costume, jeje! Un bico, Vane.
cvbgbchnj
Publicar un comentario