CUARTO DIA EN BERLIN

Despois da noite do venres, da que chegamos algo perxudicados ao hostal, o sábado levantámonos algo tarde. Durmir hai que durmir. Cando fomos espabilando, empezamos a mirar posibles zonas para ir a movela esa noite. E nos decidimos por Kreuzberg, un barrio relativamente preto de Schöneberg. É un dos sitios máis famosos pola súa vida nocturna, e ó mesmo tempo máis perigosos, ainda que nós non vimos nada de perigo.
Fomos cear algo ó chegar e coma sempre bastante barato. Despois, coma cada día , nos puxemos a explorar as rúas buscando onde estivera a movida. E atopamos unha rúa onde había uns cuantos pubs....primeiro tomamos unhas cervexas nunha especie de taberna-cervexería-pub , típico sitio onde tomar as primeiras. Alí tamén lla aplicamos. E logo fomos a un pub chamado Franken, o cal tiña como logotipo un bulldog punki agarrado a unha xerra de cervexa...punki punki...tanto a decoración como a clientela que alí paraba tiñan unha estética que daba gusto estar alí...escoitando boa música e tomando cervexas a dous euriños...Despois de beber unhas cuantas seguimos a ruta e fomos entrando nos que atopábamos. Casi todos son moi orixináis e con boa música. Hai que dar outra voltiña por alí outro día, agora que xa coñecemos algo, xa que me parece que ten que haber unha movida nocturna moi interesante. Foi pasando a noite e, xa preto das seis da mañán , fomos indo para a estación do metro para ir durmir.
No metro e a esas horas da mañán, case que todo o mundo que viaxábamos tiñamos a vista torcida das cervexas e tal e tal....Nunha das paradas que fixo, entrou no noso vagón un tío que parecía saído dalgunha película de vikingos ou algo así...a pinta é indescriptible, pero traía consigo un corno campal que lle facía de vaso para beber a cervexa...Tamén levaba unha maza nas costas que a sacou e puxo diante del como si viñera da batalla..Nos flipábamos...incluso chegamos a pensar que nos meteran algo raro nas cervexas..Así fomos chegando á nosa parada e nun pouco xa estábamos no hostal durmindo.
Deste día tampouco hai fotos. E tamén millor que non as haxa...